Shaun the sheep

I jula, slik som Fru Turøy, byrja eg å strikka det som i etterkant har blitt Shaun.

Idag har eg endeleg klart å montere ferdig guten og fått blåst liv i han. Kort tid etterpå fortalte eg han om Shaun som no bur på landet og kosar seg. Shaun fekk sjå bilete frå Fru Turøy sin blogg. Stakkars Shaun fekk nesten tåre i augene og kunne ikkje tenkje på anna enn at han måtte komma seg på landet så han og Shaun kunne leike saman.

Men på landet såg det ut til å vera kaldt, så Shaun fant ut han måtte fiksa seg eit skjerf nett som Shaun på landet. Men Shaun ville ha blått.

Så Shaun byrja å strikka, og han strikka og strikka... Til slutt så hadde han eit skjerf som varma godt. Eg måtte knyte det på han med ein gong og Shaun sprang til døra. Måtte forklara han om att og om att at det var seint og at det ikkje gjekk nokon bussar til landet så seint.

Det var jo sjølvsagt trist, men Shaun har bestemt seg for å venta til bussane går til landet att.





Så kva gjer ein liten sau medan han ventar på bussen til landet?
Jo han ser på seg sjølv på youtube, nærmare bestemt her...